Królewski Nos

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Królewski Nos
Kráľovský nos
Ilustracja
Królewski Nos widoczny nieco na prawo od głównego wierzchołka Sławkowskiego Szczytu
Państwo

 Słowacja

Pasmo

Tatry, Karpaty

Wysokość

2273[1] m n.p.m.

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, na dole po prawej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Królewski Nos”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Królewski Nos”
Ziemia49°09′50″N 20°11′31″E/49,163889 20,191944

Królewski Nos (słow. Kráľovský nos, Slavkovský nos, niem. Königsnase, węg. Királyorr) – mało wybitny szczyt o wysokości ok. 2273 m n.p.m. znajdujący się w Sławkowskim Grzebieniu (ramię Sławkowskiego Szczytu opadające w kierunku Smokowieckiego Siodełka) w słowackich Tatrach Wysokich. Od wierzchołka Sławkowskiego Szczytu oddzielony jest on płytką Królewską Przełęczą, a od Królewskiej Czuby oddziela go siodło Królewskich Wrótek.

Królewski Nos znajduje się w pobliżu znakowanego niebieskiego szlaku turystycznego, który prowadzi na Królewską Przełęcz i dalej na główny wierzchołek Sławkowskiego Szczytu. Szlak omija Królewski Nos trawersem po wschodniej stronie, kilka metrów poniżej wierzchołka.

Sąsiadujący wierzchołek Królewskiej Czuby jest zwornikiem dla Królewskiego Grzebienia – krótkiej grani wybiegającej na północny wschód w kierunku Doliny Staroleśnej.

Pierwsze wejścia na Królewski Nos nie są znane, wchodzono na niego od dawna.

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

Szlak niebieski – niebieski szlak ze Starego Smokowca od stacji TEŽ przez Pięć Źródeł, Rozdroże pod Sławkowskim Szczytem, a stąd dalej Sławkowskim Grzebieniem przez Królewską Przełęcz.
  • Czas przejścia ze Starego Smokowca do rozdroża: 1 h, ↓ 40 min
  • Czas przejścia od rozdroża na szczyt: 3 h 30 min, ↓ 2 h 30 min
Szlak czerwony Szlak niebieski – czerwony szlak (Magistrala Tatrzańska) ze Smokowieckiego Siodełka do Rozdroża pod Sławkowskim Szczytem, dalej już szlakiem niebieskim.
  • Czas przejścia z Siodełka do rozdroża: 20 min w obie strony[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Szczyty Tatr.
  2. Tomasz Nodzyński, Marta Cobel-Tokarska: Tatry Wysokie i Bielskie: polskie i słowackie. Warszawa: ExpressMap, 2007. ISBN 978-83-60120-88-0.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIV. Warzęchowe Turnie – Zawracik Rówienkowy. Warszawa: Sport i Turystyka, 1971.
  • Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.
  • Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.